Ευρώ

Γιώργος Ανδρονίδης

Δάσκαλος του Τμήματος Ένταξης

1^ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών

ΔΡΑΧΜΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΑΝΤΙΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΥΡΩ

Η δραχμή, η δραχμούλα μας, γυαλιστερή, φρεσκοκομμένη, από το εθνικό νομισματοκοπείο, ανάλογα με την χρονολογία κοπής νικέλινη, ορειχάλκινη, χάλκινη με αποτυπωμένα επάνω της πρόσωπα βασιλιάδων εθνόσημα, φοίνικες, οπλαρχηγούς και καπετάνισσες του εικοσιένα, ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας ζωής, χαρτζιλίκι ή κάθε είδους φιλοδώρημα.

Η πρώτη οικονομία για την αγορά κάποιου μικροαντικειμένου τόσο εύχρηστου στα παιδικά μας χέρια (ένας φακός – φαναράκι για τις σκοτεινές νύχτες του χειμώνα – λαστιχένιο τόπι, σβούρα) στην πρώτη γραμμή και (χάρακας, γνώμονας, μοιρογνωμόνιο, διαβήτης), να μη ξεχνάμε και τη σπουδή, ήταν μικροαντικείμενα, τα πρώτα παιχνίδια, τα δεύτερα εργαλεία, που όποιος τα κρατούσε στα χέρια (δεκαετία 50-60) φάνταζε μικρός άρχοντας στα μάτια των συνομηλίκων του, μια που ένας μεγάλος αριθμός τους τα στερούνταν, γιατί κι από πολλές οικογένειες έλειπαν αυτά τα γυαλιστερά, στρόγγυλα μεταλλικά κομμάτια

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά: Η απόφαση της απόσυρσής της και η οριστική καταδίκη της σε θάνατο πάρθηκε με τη συνθήκη του Άμστερνταμ για την οικονομική και νομισματική ένωση της Ευρώπης (1997). Η απόφαση αυτή έγινε άμεσα εκτελεστή με την πλήρη ένταξη της Ελλάδας στη νέα οικονομική πραγματικότητα (2000) και έτσι την 1^η Ιανουαρίου 2002 το εθνικό μας νόμισμα πέρασε οριστικά και αμετάκλητα στην ιστορία και στα άλμπουμ των συλλεκτών.

Αρχίσαμε δειλά και με αρκετούς λογαριασμούς που έφερναν και ακόμη φέρνουν πονοκέφαλο, να πληρώνουμε σε ευρώ , να πληρωνόμαστε σε ευρώ και να βλέπουμε όπως ήταν φυσικό το νέο χρήμα να κυλά και να φεύγει γρήγορα από τα χέρια μας μια και χρειαζόμασταν 341 δραχμές για να φθάσουμε μια μονάδα (1 ευρώ ) του νέου νομισματικού συστήματος.

Σ’ αυτήν τη μικρή αναφορά, αναδρομή στην ιστορία του εθνικού μας νομίσματος, της θρυλικής δραχμής, θα ήταν παράληψη να μην αναφέρω ένα χαρακτηριστικό γεγονός με τις δραματικές και ιλαροτραγικές προεκτάσεις του στην καθημερινότητα.

Γεγονός που δείχνει την αγωνία για το νέο που μεγαλώνει ανάλογα με την ηλικία από το ένα μέρος και από το άλλο την παρατηρητικότητα της νέας γενιάς σχετικά με τις παραστάσεις των νέων νομισμάτων.

Ανοιξιάτικο πρωινό κατηφορίζω προς το κέντρο, πλησιάζω το μαγαζί των ηλεκτρολόγων που με υποδέχονται και με χαιρετούν με ευγένεια.

- Πώς πάνε οι δουλειές;

- Μια χαρά, από δουλειά όρεξη να’ χεις δάσκαλε, απάντησε ο Δημήτρης, μόνο που ο Βαγγέλης πέρασε μια στεναχώρια, είχε άρρωστη τη μητέρα του.

- Ευτυχώς δεν ήταν σοβαρό, δόξα τω θεώ, συμπλήρωσε ο Βαγγέλης.

- Καλημέρα, κύριε Γιώργο, πώς είστε; Παρουσιάστηκε από το βάθος της αποθήκης ο Γιαννάκης κουβαλώντας τη βαριά εργαλειοθήκη.

- Καλά ευχαριστώ.

- Δημήτρη, να σου δώσω το πενηντάρικο.

- Ποιο πενηντάρικο ρε Γιάννη;

- Τα πενήντα ευρώ που μου έδωσε ο κυρ Αντρέας υπόλοιπο χρέους.

- Αλήθεια, δάσκαλε, μια και μιλάμε για ευρώ εδώ και καιρό ήθελα να σας ρωτήσω: Τι είναι εκείνη η ταυρομαχία που έχει επάνω το νόμισμα των δύο ευρώ;

- Δημήτρη, δεν είναι ταυρομαχία, αλλά η παράσταση του μύθου της αρπαγής της Ευρώπης από το Δία.

- Μιας και μας άνοιξε την όρεξη ο Δημήτρης πες κάτι παραπάνω, κύριε Γιώργο, γι’ αυτήν την ιστορία, παρακάλεσε ο Γιαννάκης.

Τράβηξα από τη βιβλιοθήκη της μνήμης τον τόμο «Ελληνική μυθολογία».

Η Ευρώπη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα ήταν κόρη του βασιλιά Αγήνορα και της Τηλεφάεσσας. Κάποτε, την ώρα που έκοβε λουλούδια, την πλησίασε μεταμορφωμένος σε ταύρο ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων Δίας, γοητευμένος από την ομορφιά της. Την κάλεσε να ανέβει στην ράχη του και ευθύς ρίχτηκε στη θάλασσα και άρχισε να τρέχει πάνω στα κύματα. Την οδήγησε στην Κρήτη και τότε ο ταύρος εξαφανίστηκε και στη θέση του παρουσιάστηκε με όλη του τη μεγαλοπρέπεια ο Δίας.

Από την ένωση του Δία και της Ευρώπης γεννήθηκαν τρία παιδιά: Ο Μίνωας, ο Ραδάμανθυς και ο Σαρτηδόνας.

Με την ευκαιρία να μην ξεχνάμε τις δραχμές της αρχαίας Αθήνας με τις κουκουβάγιες (Γλαύκες) που είναι μια ελληνική αποτύπωση στη μια όψη του ευρώ.

Εμείς σαν Έλληνες θεωρήσαμε σωστό ν’αποτυπώσουμε στην άλλη όψη των νομισμάτων θέματα και παραστάσεις της ιστορίας και της δράσης μας σαν έθνος ανά τους αιώνες.

Έτσι έχουμε με σειρά στο 1 λεπτό μια αθηναϊκή τριήρη, στο2/λεπτο καράβι του αγώνα του1821, στο5/λεπτο ένα τάνκερ, στο 10/λεπτο το μεγάλο εθνεγέρτη και μάρτυρα Ρήγα Φεραίο, στο 20/λεπτο τον πρώτο κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια και τέλος στο 50/λεπτο το μεγάλο ηγέτη Ελευθέριο Βενιζέλο.

Αγαπητοί φίλοι, αυτά σχετικά με τις παραστάσεις, αλλά αν θέλετε περισσότερα, ιδιαίτερα για το ελληνικό νόμισμα (κέρματα και χαρτονομίσματα από το 570 π.Χ. μέχρι και το τελευταίο δεκαχίλιαρο των ημερών μας, θα τα απολαύσετε αν επισκεφθείτε την έκθεση που παρουσιάζει το ελληνικό νόμισμα ανά τους αιώνες με τίτλο «ΔΡΑΧΜΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΑΝΤΙΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΥΡΩ».

Η έκθεση έχει επετειακό χαρακτήρα με τη συμπλήρωση ενός έτους από την είσοδό μας στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα.

- Σας ευχαριστούμε πολύ, είπε ο Δημητράκης.

- Σας ευχαριστώ και εγώ με τη σειρά μου, που είχατε την επιθυμία και την υπομονή να με ακούσετε. Σας περιμένω στην έκθεση.